Ο θυρεοειδής είναι ένας από τούς πιο σημαντικούς αδένες στο σώμα μας, βρίσκεται στη βάση του λαιμού και κατέχει σημαντική θέση στη ρύθμιση τού σωματικού βάρους. και είναι υπεύθυνος για την παραγωγή των ορμονών τριιωδοθυρονίνη – Τ3 και θυροξίνη – Τ4, οι οποίες ελέγχουν σημαντικές λειτουργίες του οργανισμού, όπως η διαχείριση του μεταβολισμού και των καύσεων, ενώ οι μεταβολές τους έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην καρδιακή λειτουργία και την ψυχική υγεία του ασθενούς. Όταν έχουμε δυσλειτουργία του θυρεοειδούς τότε μπορεί να έχουμε διάφορα προβλήματα. Κατατάσσουμε τις παθήσεις του θυρεοειδούς σε δυο κύριες κατηγορίες, αυτές που επηρεάζουν τη λειτουργία και αυτές που επηρεάζουν την μορφολογία του αδένος. Οι δυσλειτουργικές παθήσεις αφορούν την παθολογική έκκριση της θυρεοειδικής ορμόνης προκαλώντας έτσι υπέρ ή υπολειτουργία του αδένα. Κατά τις μορφολογικές διαταραχές του αδένα, παρατηρείται η ανάπτυξη ενός ή πολλών όζων, αλλάζοντας την μορφή του αδένος τόσο σε σχήμα όσο και σε μέγεθος χωρίς απαραίτητα να επηρεαστεί η ορμονοπαραγωγική λειτουργία του. Συχνότερες τέτοιες διαταραχές είναι η οζώδης και η πολυοζώδης βρογχοκήλη. Η διαγνωστική προσέγγιση των παθήσεων του θυρεοειδούς γίνεται με αιματολογικές-ορμονολογικές εξετάσεις, με το υπερηχογράφημα και το σπινθηρογράφημα όταν χρειάζεται, καθώς επίσης και με τη βιοψία δια λεπτής βελόνης FNA. Στο ιατρείο μας με τον πλέον σύγχρονο εξοπλισμό διενεργούνται υπέρηχοι θυρεοειδούς.
Διάγνωση, διερεύνηση και Θεραπεία θυρεοειδοπαθειών:
Χρόνια Θυρεοειδίτιδα (Hashimoto) είναι ένα συχνό αυτοάνοσο νόσημα. Ο όρος "θυρεοειδίτιδα" αναφέρεται σε "φλεγμονή του θυρεοειδούς αδένα". Υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες θυρεοειδίτιδας. Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, επίσης γνωστή ως χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα, είναι η πιο κοινή αιτία υποθυρεοειδισμού.
Υπερθυρεοειδισμός (Ν. Graves) αποτελεί την πιο συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού, είναι μια αυτοάνοση διαταραχή, που έχει ως αποτέλεσμα την υπερπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών (υπερθυρεοειδισμό) τα συμπτώματα και σημεία της ποικίλουν και επηρεάζει τα μέγιστα την συνολική υγεία του ατόμου. Μπορεί να προσβάλει τον καθένα, είναι όμως πιο συχνή σε γυναίκες πριν τα 40 και σπάνια μπορεί να είναι απειλητική για την ζωή. Πρωταρχικός στόχος της θεραπείας είναι η αναστολή της παραγωγής των θυρεοειδικών ορμονών
Υποξεία Θυρεοειδίτιδα de Quervain ή επώδυνος Υποξεία Θυρεοειδίτιδα αποτελεί μια οξεία φλεγμονώδη διαταραχή του θυρεοειδή αδένα, η οποία, το πιθανότερο, οφείλεται σε ιογενή λοίμωξη.
Βρογχοκήλη είναι η ανώμαλη διόγκωση του θυρεοειδούς. Ο θυρεοειδής σας είναι ένας αδένας σε σχήμα πεταλούδας, που βρίσκεται στη βάση του λαιμού, ακριβώς κάτω από το “μήλο του Αδάμ”. Αν και η βρογχοκήλη είναι συνήθως ανώδυνη, μια μεγάλη βρογχοκήλη μπορεί να προκαλέσει βήχα και να δυσκολέψει την αναπνοή και την κατάποση του ασθενούς.
Όζοι είναι μικροί όγκοι, συνήθως καλοήθεις. Εάν έχετε όζους, ο θυρεοειδής παρόλα αυτά εξακολουθεί συνήθως να λειτουργεί φυσιολογικά. Δεν είναι γνωστό το αίτιο που προκαλεί την ανάπτυξη των όζων. Η ανάπτυξη όζων στο θυρεοειδή παρατηρείται πιο συχνά σε ανθρώπους που κατάγονται από ορισμένες περιοχές στις οποίες παρατηρούνται αυξημένα προβλήματα θυρεοειδούς, ή παλιότερα σε ανθρώπους που δέχτηκαν θεραπευτική ακτινοβολία στο κεφάλι ή στο λαιμό κατά τη διάρκεια της παιδικής ή εφηβική ηλικίας. Το υπερηχογράφημα του τραχήλου είναι το περισσότερο εύκολο, διαδεδομένο και αξιόπιστο μέσο για την ανεύρεση και το χαρακτηρισμό των όζων του θυρεοειδούς. Με το υπερηχογράφημα, ο ιατρός θα εντοπίσει επακριβώς τους όζους, το μέγεθος, τη σύσταση τους και θα αναγνωρίσει χαρακτηριστικά ύποπτα καρκινικής εξαλλαγής. Παράλληλα, με το υπερηχογραφικό έλεγχο του θυρεοειδούς θα μπορέσει να γίνει η τακτική συγκριτική παρακολούθηση των όζων κατά τη χρονιά παρακολούθηση.
Καρκίνωμα θυρεοειδούς είναι πολύ λιγότερο συχνός από ό,τι οι καλοήθεις όζοι, αποτελεί περίπου το 1.5% όλων των καρκίνων. Όμως όσον αφορά τους ενδοκρινείς αδένες, το 90-95% των καρκίνων εντοπίζεται στο θυρεοειδή αδένα. Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι κοινό εύρημα σε αρκετά μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Λιγότεροι από 10% των όζων αυτών μπορεί να υποκρύπτουν καρκίνο. Φαίνεται ότι η νόσος κυρίως προσβάλλει συχνότερα τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες (Γυναίκες:Άνδρες=3:1). Η γρηγορότερη ανίχνευση με τα καλύτερα διαγνωστικά μέσα καθώς και η ευρύτερη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού και η καλύτερη πρόσβαση στα συστήματα υγείας εξηγούν εν μέρει την αύξηση της συχνότητας αυτής της μορφής του καρκίνου.
Θυρεοειδοπάθειες στην κύηση Ο ρόλος του θυρεοειδούς κατά την εγκυμοσύνη είναι σημαντικότατος, ιδιαίτερα στη διάρκεια των πρώτων 10 - 12 εβδομάδων της κύησης. Οι θυρεοειδοπάθειες γενικώς είναι συχνή πάθηση στο γυναικείο πληθυσμό με αυξανόμενη συχνότητα. Εάν μία γυναίκα έχει γνωστή θυρεοειδοπάθεια πριν από την εγκυμοσύνη, θα πρέπει άμεσα με την διαπίστωση της να προβεί σε εργαστηριακό έλεγχο για τη ρύθμιση της θεραπείας της. Ο ορμονικός έλεγχος είναι απαραίτητος στην αρχή της εγκυμοσύνης και πρέπει να επαναλαμβάνεται ανά 4 – 6 εβδομάδες, γιατί η δόση υποκατάστασης μπορεί να αυξηθεί έως και 50% σε σχέση με την αρχική δόση με την πρόοδο της κύησης. Ο υποθυρεοειδισμός στην εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσει σημαντικές επιπλοκές τόσο στη μητέρα όσο και στο έμβρυο, επομένως η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή αντιμετώπισή του είναι ζωτικής σημασίας. Στις επιπλοκές αυτές περιλαμβάνονται σημαντική αύξηση του ποσοστού των αποβολών, προεκλαμψία και αυξημένη αρτηριακή πίεση της μητέρας, πρόωρος τοκετός, αλλά και χαμηλού βάρους γέννησης νεογνά με αυξημένη περιγεννητική νοσηρότητα. Επίσης, η επάρκεια των ορμονών του θυρεοειδή αδένα, τόσο στη μητέρα όσο και στο έμβρυο, προστατεύει το νεογέννητο από τις νευρολειτουργικές διαταραχές της ανάπτυξης του εγκεφάλου του. Ο υπερθυρεοειδισμός οφείλεται κυρίως σε νόσο του Graves που είναι αυτοάνοση πάθηση. Τα αυξημένα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών στην κυκλοφορία της μητέρας δε φαίνεται να επηρεάζουν άμεσα το έμβρυο, η μεταφορά όμως μέσω του πλακούντα αντισωμάτων ή/και αντιθυρεοειδικών φαρμάκων μπορεί να οδηγήσει σε υποθυρεοειδικό ή θυρεοτοξικό έμβρυο.
